Έρημο νησί στην άκρη του κόσμου

Είχαν κοινή καταγωγή, τον ίδιο κωδικό αριθμό στη δημιουργία του κόσμου. Κωδικό για το πνεύμα και το σώμα, κωδικό για την ψυχή. Που ρέουν, μεταβάλλονται και εξελίσσονται και παίρνουν χίλιες δυο μορφές, μα παραμένουν πάντα ίδια στην ουσία τους. Αρσενικό και θηλυκό, άνδρας και γυναίκα, κόκκινο και κόκκινο, κόκκινο όπως το κόκκινο της μεγάλης έκρηξης στον πυρήνα του σύμπαντος δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Και τίποτα άλλο. Τα δύο σε ένα, πλασμένα από το ένα, ταγμένα να γίνουν και πάλι ένα. Ίσως φωτεινές ακτίνες του ίδιου ήλιου στο διάστημα, δροσερό νερό από την ίδια βουνοκορφή στο ποτάμι, φύλλα του ίδιου ανθισμένου δέντρου στις κοιλάδες του πλανήτη. Πολύχρωμα ψάρια στο ίδιο ωκεανό, εξωτικά πουλιά στο ίδιο δάσος των τροπικών, λευκές αρκούδες με το ίδιο χνώτο την παγωμένη ερημιά των πόλεων, πρωτόγονοι άνθρωποι στο βάθος της ίδιας σκοτεινής σπηλιάς.

(Η ερωτική ιστορία του Φάνη και της Αλκμήνης που φτάνει σε εκρηκτικό σημείο και καταλήγει σε αδιέξοδο. Κοινωνικές συνθήκες γνωστές σε όλους μας που φτάνουν σε εκρηκτικό σημείο και καταλήγουν σε αδιέξοδο. Καυτά προβλήματα της καθημερινής ζωής που δεν θέλουμε να δούμε ή δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε. Οι δύο ερωτευμένοι και άλλοι τρεις ναυαγοί που, εντελώς τυχαία, βρίσκονται αποκλεισμένοι σε ένα έρημο νησί στην άκρη του κόσμου. Και αναζητούν μια λύση. Στην πραγματικότητα ή πέρα από αυτή. Το έρημο νησί που μπορεί να είναι το σπίτι μας, το γραφείο μας, η γειτονιά μας, το κέντρο της πόλης μας. Εκεί που ο καθένας μας παραμένει έγκλειστος και ναυαγός).