tag:blogger.com,1999:blog-2650256767866038198.post586231536369474226..comments2023-04-24T19:13:39.406+03:00Comments on Η γοητεία των δευτερολέπτων: Βαθιά μέσα απ' τις κόγχεςΤζούλια Φορτούνηhttp://www.blogger.com/profile/11184191192838970554noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2650256767866038198.post-41289065878882595192014-07-12T22:38:05.036+03:002014-07-12T22:38:05.036+03:00Ούτε τότε είχα ξεχάσει, ούτε ποτέ θα ξεχάσω τα μάτ...Ούτε τότε είχα ξεχάσει, ούτε ποτέ θα ξεχάσω τα μάτια του Γκάι, Κική μου. Έτσι είχαν ονομάσει το όμορφο και περήφανο, το ειρηνικό αυτό πλάσμα, τον γορίλα του ζωολογικού κήπου στο Λονδίνο. Με κοίταξε με πόνο και απελπισία σαν φίλο και σαν αδερφό. Και δεν έκανε λάθος, έτσι τον αισθάνθηκα κι εγώ εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα που ποτέ δεν θα ξεχάσω. <br /><br />Πάντα μισούσα τα κλουβιά και τότε τα μίσησα ακόμη περισσότερο. Πάντα μισούσα την κάθε είδους εξουσία και τότε την μίσησα ακόμη περισσότερο. Ποιητικά και ρεαλιστικά. <br /><br />Poethttps://www.blogger.com/profile/03964794638084460795noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2650256767866038198.post-50913902847881249262014-07-12T21:55:37.477+03:002014-07-12T21:55:37.477+03:00Να μπαίνουν όλοι στο κλουβί, να μπαίνουν όλοι στο ...Να μπαίνουν όλοι στο κλουβί, να μπαίνουν όλοι στο καλούπι. Από μικροί να μαθαίνουν να χωράνε. Έτσι που αργότερα να σχηματίζουν μόνοι τους ένα κλουβί τριγύρω τους.<br /><br />Έτσι ακριβώς, Ποιητή μου. Ποιητικά και ρεαλιστικά.Rosa Mundhttps://www.blogger.com/profile/15504887438215639517noreply@blogger.com